کشف نیروی غیر منتظره که در خلاء روی نانو ذرات اعمال می شود

QuantumVacuumForce

محققین موفق به کشف یک نیروی جدید و غیرمنتظره شدند که روی نانو ذرات در خلاء اعمال می شود، این نیرو به آن ها اجازه می دهد که به واسطه خلاء و نیستی تحت فشار قرار گیرند. 

در ادامه مطلب همراه ما باشید

 فیزیک کوانتوم نشان می دهد که آنچه ما بدان نیستی می گوییم واقعا وجود ندارد، خلاء با نوسانات بسیار کوچک الکترومغناطیسی پر شده است. در این تحقیق جدید می خواهیم با نشان دادن اینکه چگونه نیستی می تواند منجر به حرکت جانبی شود، درباره نوعی از نیروهای قوی بدانیم که در حال کار روی کوچکترین مقادیر مواد در جهان هستند.

چگونه خلاء می تواند نیرو را حمل کند؟ یکی از اولین مواردی که ما در فیزیک کلاسیک می آموزیم این است که در خلاء یعنی مکانی کاملا عاری از ماده، اصطکاک نمی تواند وجود داشته باشد، زیرا فضای خالی نمی تواند نیرویی روی اشیاء در حال حرکت در آن اعمال کند.

اما در سال های اخیر فیزیک کوانتوم نشان داده است که خلاء در اصل به وسیله نوسانات الکترومغناطیسی بسیار کوچک پر شده است که می تواند با فعالیت فوتون ها (ذرات نور) مداخله شود و نیرویی قابل اندازه گیری روی اشیاء ایجاد کند.

این اثر، اثر کسیمیر نامیده می شود، و اولین بار در سال ۱۹۴۸ توسط فیزیکدانان پیش بینی شده بود. اکنون مطالعه جدید نشان داده است که این اثر قوی تر از چیزی است که آن ها تصور می کردند.

چرا ماده؟ این اثر کسیمیر ممکن است تنها در مقیاس کوانتوم قابل اندازه گیری باشد، اما همانگونه که ما شروع به طراحی و ساخت تکنولوژی کوچکتر و کوچکتر می کنیم، روشن می شود که این اثرات کوانتوم می تواند تا حد زیادی همه چیز را تحت تاثیر قرار دهد.

این مطالعات مهم هستند زیرا ما در حال توسعه نانوتکنولوژی هستیم یعنی در حال ورود به فاصله ها و اندازه هایی هستیم که بسیار کوچک هستند که این انواع نیرو می توانند بر هر چیز دیگری تسلط یابند.

ما می دانیم که این نیروهای کسیمیر وجود دارند، بنابراین در تلاشیم تا تاثیر کلی که این نیروها روی ذرات بسیار کوچک دارند را کشف کنیم.

برای کشف اینکه به چه روش دیگری نیروهای کسیمیر می توانند روی نانوذرات اثر بگذارند، گروه محققان این موضوع را بررسی کردند که برای نانوذرات چرخشی قرار گرفته نزدیک یک سطح صاف در خلاء چه اتفاقی می افتد.

NanoparticleDiscovery

آنچه آن ها یافتند این بود که اثر کسیمیر می تواند نانوذرات را به طور جانبی هل دهد، حتی اگر آن ها در تماس با سطح نباشند.

این امر تاحدودی عجیب است، اما تصور کنید شما یک کره چرخشی بسیار کوچک در طول یک سطح دارید که به طور ثابت با فوتون ها بمباران می شود. هنگامی که فوتون ها چرخش کره را آهسته می کنند، آن ها سبب می شوند که کره در جهت افقی حرکت کند.

در جهان فیزیک کلاسیک، اصطکاک بین کره و سطح نیاز است تا این حرکت جانبی ایجاد شود، اما جهان کوانتوم نتایج مشابهی را دنبال نمی کند، و می تواند به سرتاسر سطح فشار آورد حتی زمانی که در تماس با سطح نباشد.

نانوذرات همچنانکه در تماس با سطح هستند یک نیروی جانبی را تحمل می کنند، با اینکه جدا از آن هستند.

این یک واکنش عجیب است اما ممکن است اثر قابل توجهی برای مهندسان داشته باشد.

همه این ها ممکن است کمی مبهم به نظر برسد، اما می تواند مانند وسیله هایی چون کامپیوترهای کوانتومی نقش مهمی را در کشف چگونگی توسعه تکنولوژی کوچکتر و کوچکتر ایفا کند.

محققان نشان می دهند که می توانند جهت نیرو را به وسیله تغییر فاصله بین ذره و سطح کنترل کنند، مهندسان و محققان که دائما در جستجوی روش های بهتر برای دستکاری مواد در مقیاس نانو هستند، می توانند روزی این روش را به دست گیرند.

یافته ها اکنون باید توسط گروه های دیگر نیز تایید شوند. اما این حقیقت وجود دارد که ما اکنون شهودی از یک نیروی جدید و جالب داریم که می تواند برای هدایت نانوذرات درون نیستی و خلاء مورد استفاده قرار گیرد، ما حین کار در جهان کوانتوم یک گام به درک نیروهای مرموز نزدیک تر می شویم.